เสขิยธรรม ๕๔

พจนา จันทรสันติ

ของกาลเวลาเป็นเรื่องแปลกประหลาด
เต็มไปด้วยความแปรเปลี่ยนกลับกลายสุดคาดคิด
ช่วงเวลาร้อยปีพันปีอาจสั้นแสนสั้น
สั้นเท่ากับเศษเสี้ยวของวินาที
และชั่ววิบตาหนึ่งก็อาจยาวนานเท่ากำเนิดของโลก
เก่าแก่เท่าอายุขัยของดวงดาว
สิ่งต่าง ๆ ล้วนเกิดขึ้น เป็นไป และดับสูญอยู่ในความรู้สึก
ใจดวงนี้อาจเก่าแก่เทียมเท่าขุนเขาและโลก
ขณะเดียวกันก็อาจสดใหม่เช่นดอกได้ที่มีชีวิตอยู่ไม่ทันข้ามวัน

กาลเวลาอาจมีอยู่จริง
และในขณะเดียวกันก็อาจเป็นเพียงแค่มายาภาพ