| ๑ |
|
|
| ๏ |
บ่อนอกบอกสยามและโลก
แบบอย่างเจ้าตากกู้ |
เราโศกสลดทรหดสู้
เอกราชคู่ชาติอธิปไตย ฯ |
| ๒ |
|
|
| ๏ |
อันธพาลมารครองเมือง
เสมอพม่าปล้นชาติไทย |
ล้วนเรืองระยำต่ำเหลวไหล
ใครใหญ่เหนือประชาชน ฯ |
| ๓ |
|
|
| ๏ |
รวมพลังขลังฮึดสู้
ปราบอธรรมให้อับจน |
กู้สิทธิอิสระไทยสักหน
เกียรติยศคนนั้นมีจริง ฯ |
| ๔ |
|
|
| ๏ |
๔อโหเจริญวัดอักษร
คนไทยฆ่าไทยทิ้ง |
อุทาหรณ์กล้าหาญใหญ่ยิ่ง
อัปยศยิ่งช้ำระยำยาว ฯ |
| ๕ |
|
|
| ๏ |
๕เจริญวัดอักษรสิ้น
มนุษย์มีบาปกรรมคาว |
แผ่นดินน้ำฟ้าสวรรค์หนาว
อำมหิตฉาวโลกสะเทือนใจ ฯ |
| ๖ |
|
|
| ๏ |
๖เจริญวัดอักษรสูญ
ไทยอำมหิตฆ่าไทย |
อาดูรอยู่คู่ฟ้าสมัย
ประชาธิปไตยอัมพาตตาย ฯ |
| ๗ |
|
|
| ๏ |
๗เจริญวัดอักษรสกาว
อุโฆษนามเพชรพริ้งพรรณราย |
อยู่คู่ดาวดินฟ้าสลาย
แพรวพรายผลึกรุ้งความดี ฯ |
| ๘ |
|
|
| ๏ |
๘เป็นเยี่ยงอย่างอารยะยิ่ง
รวมพลังดั่งธรณี |
ไม่ทิ้งอิสระเสรีศรี
ใครย่ำยีฝังซากมัน ฯ |
| ๙ |
|
|
| ๏ |
โอ้เจริญวัดอักษร
ชลนัยน์ไหลเทวษนั้น |
พึงพักผ่อนห้วงสรวงสวรรค์
คือสุคันธมาลย์ลาอาลัย ฯ |
| ๑๐ |
|
|
| ๏ |
เจริญวัดอักษรสะท้อน
กู้ประชาธิปไตย |
อุทาหรณ์ฟ้องฟ้าดินสมัย
เพื่อไทยสันติสุขขวัญนิรันดร์ ๚๛ |
| |
|
|
จันทร์ที่ ๑๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๗
